معراج مومن - Archive: 1394-03-1

معراج مومن

الصلوه معراج المؤمن

صفحه ي نخست پست الکترونيک آرشيو مطالب عناوین مطالب

امام حسین علیه السلام (21)

شعبانیه (13)

روز پاسدار (1)

نماز در کلام مقام رهبرى امام خامنه اى (0)

بدون موضوع (864)

قالب وبلاگ

معراج مومن

تسلیم در برابر مشیت و اراده خداوند

تاریخ : اول 3 1394

نظر

تسلیم در برابر مشیت و اراده خداوند1

سحرگاهان هنگامی که امام حسین علیه السلام آماده حرکت از مکه به سمت عراق شد، اهل بیت را نیز به همراه خود برد. محمد حنفیه موضوع را فهمید، نزدبرادر آمد و به او گفت: «چه چیزی سبب شده است که به این زودی حرکت کنی.» حضرت در پاسخ فرمود: «ای برادر! وقتی از تو جدا شدم، جدّم، پیامبر خدا را در عالم خواب دیدم که به من فرمود: ای حسین حرکت کن؛ زیرا خواست و اراده و مشیت خداوند بر این قرار گرفته است که تو را شهید و کشته ببیند».
محمد با شنیدن این خبر گفت: «پس چرا همسر و فرزندان خود را به همراه می بری؟» حضرت فرمود: «خداوند می خواهد زن و بچه های من را هم اسیر ببیند و خواست او بر این امر قرار گرفته است. من نیز تسلیم مشیت و اراده خداوندم».

فکر خود و رای خود در عالَم رندی نیست
کفر است در این مذهب، خودبینی و خودرأیی
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی؛ حکم آنچه تو فرمایی2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

حسین علیه السلام بنده خدا بود

تاریخ : اول 3 1394

نظر

بندگی

حسین علیه السلام بنده خدا بود، ولی نه آن بنده ای که تنها به نماز و روزه بسنده کند و از جامعه بی خبر باشد. حسین هم با خدا ارتباط داشت و هم با خلق خدا. از خلق خدا دست گیری می کرد و همواره دغدغه سعادت آنها را داشت.
در زیارت ناحیه می خوانیم:
أَشْهَدُ انَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ و آتَیْتَ الزَّکوةَ و اَمَرتَ بالمَعْروف و نَهَیْتَ عَنْ المُنْکَر.
شهادت می دهم که نماز را به پای داشتی و زکات را پرداخت کردی و امر به معروف و نهی از منکر کردی.
بر این اساس، بندگی کامل و حقیقی خدا تنها با اقامه نماز به دست نمی آید، بلکه کسی طعم شیرین بندگی را می چشد که تکلیف خود را در همه زمینه ها انجامدهد.

نیک بخت آن کسی که بنده اوست
در همه کارها بسنده بر اوست1

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

بخشش

تاریخ : اول 3 1394

نظر

بخشایش1

امام سجاد علیه السلام می فرماید:
از پدرم حضرت حسین علیه السلام شنیدم که می فرمود: اگر کسی از سمت راست به من ناسزا بگوید و در سمت چپ برگردد و از من عذرخواهی کند، من عذر او را می پذیرم و او را می بخشم؛ زیرا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام از جدّم، رسول خدا صلی الله علیهو آله نقل می کند که فرمود: از حوض کوثر نیاشامد کسی که عذر معذرت خواه رانمی پذیرد.

گنه بخشا و عفواندوز می باش
به خوش خویی چو روشنْ روز می باش2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

شکیبایی امام حسین علیه السلام

تاریخ : اول 3 1394

نظر

شکیبایی1

امام حسین علیه السلام در مقام صبر، امتحانی داد که دوست و دشمن و حتی فرشتگان از آن شگفت زده شدند. در زیارت ناحیه مقدسه آمده است: «وَ لَقَدْ عَجُبَتْ مِنْ صَبْرِکَ مَلائکةَ السَّماء».
صبر امام حسین علیه السلام تنها صبر در یک زمینه نبود، بلکه شخصیت وجودی آنحضرت به همه گونه های صبر آراسته بود. صبر در جهاد، صبر در عبادت، صبر در شکست، صبر در مصیبت، صبر در خشم و غضب و... .

به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

عزت نفس حسین بن علی علیه السلام

تاریخ : اول 3 1394

نظر

عزت نفس1

یکی از ویژگی ها و امتیازهای برجسته حسین بن علی علیه السلام که او را از همه مجاهدان تاریخ ممتاز ساخته، دوری از ذلت است. حسین علیه السلام کسی است که مرگ باعزت را حیات و زندگی ذلت بار را مرگ می داند.
سخنان حسین علیه السلام در روز عاشورا، عالی ترین و برترین بیان درباره حفظ حیثیت و عزت نفس به شمار می رود. ایشان فرمود:
چه دور است ذلت از ما، که خدا و رسولش و مؤمنان، ذلت را برای من نمی پسندند.
عزت نفس نگذاشت حسین علیه السلام در مقابل افرادی پست و فرومایه همچون ابن زیاد تسلیم شود، بلکه چون کوه در برابر سپاه کوفه ایستاد و بدون هیچ دغدغه وهراسی، درس زندگی باعزت را به جهانیان آموخت.

در جهان نتوان اگر مردانه زیست
همچو مردان، جان سپردن زندگی است2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

قاطعیت

تاریخ : اول 3 1394

نظر

یکی از صفت های برجسته اخلاقی حسین علیه السلام، اراده قوی و تصمیم قاطع آنبزرگوار است که این خصلت را از جدّ گرامی اش، محمدبن عبداللّه صلی الله علیه و آله به ارث برده بود.
امام با قاطعیت در برابر قدرت و حکومت استبدادی اموی ایستاد و بدون هیچ تردید اعلام کرد: «من با یزید بیعت نمی کنم.» آن گاه با یاران اندک خود به میدان جهاد قدم نهاد تا حق را آشکار و باطل را نابود سازد.1

1. شخصیت و سیماى امام حسین علیه السلام، ص 100.

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

کمک به مستمندان

تاریخ : اول 3 1394

نظر

کمک به مستمندان1

پس از شهادت امام حسین علیه السلام، اثری در پشت آن حضرت دیده شد که مربوط به ابزار جنگ نبود. از امام سجاد علیه السلام پرسیدند که این اثر چیست؟ امام زین العابدین علیه السلام فرمود: «پدرم انبان محتوی نان و آذوقهبه دوش می کشید و به خانه های یتیمان و درماندگان و بینوایان می برد و ایناثری که در پشت آن حضرت دیده شده، از آن است».

به روزگار سلامت، شکستگان دریاب
که جَبر خاطر مسکین بلا بگرداند2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

وقار و خویشتن داری حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام

تاریخ : اول 3 1394

نظر

وقار و خویشتن داری1

حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام بسیار باوقار بود. و امام حسن علیه السلام به او احترام می گذاشت. وقتی ابن عباس علت این بزرگداشت را از امام حسن مجتبی علیه السلام پرسید، حضرت در پاسخش فرمود: «از حسین علیه السلام هیبت می برم، مانند هیبت امیرالمؤمنین.» بعضی از نابخردان، این وقارو ابهت امام حسین علیه السلامرا نشانه تکبر آن حضرت می دانستند. چنان که مردی به امام حسین علیه السلامگفت: «در تو کبر و منیّت می بینم.» امام حسینعلیه السلام فرمود: «همه کبریایی مخصوص خدای یکتاست و جز او را شایسته نیست؛ که خدای تبارک و تعالی فرموده است: عزت مخصوص خدا و رسولش و مؤمنان است».

چو گیتی در زلازل باوقار است
نه چون چرخ از فسون، ناپایدار است
دهد یاد خدا در روزگارش
ز هر خوف و خطر، وجد و وقارش2

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

نام گذاری و عقیقه پیامبر صلی الله علیه و آله برای امام حسین علیه السلام

تاریخ : اول 3 1394

نظر

چون حسین متولد شد، جبرئیل با هزار فرشته برای تهنیت نزد رسول خدا صلی اللهعلیه و آله مشرّف شد و فاطمه زهرا علیهاالسلام، فرزند خود را نزد پدر آورد. آن حضرت از دیدن او شادمان شد و او را حسین نامید. پیش از اسلام، هیچکس را حسن و حسین نمی نامیدند و برای نخستین بار، سروران جوانان بهشت، حسنعلیه السلامو حسین علیه السلام نام گرفتند.1
سپس پیامبر در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و چون روز هفتم او رسید، پیامبر صلی الله علیه و آله بر او عقیقه کرد؛ موهای سرش را تراشید و به وزن موی سرش صدقه داد.2

1. سید بن طاووس، لهوف، ترجمه: عقیقى بخشایشى، قم، نشر نوید، 1377، ص 31.

2. شیخ عباس قمى، نفس المهموم، ترجمه: شیخ محمدباقر کمره اى، انتشارات جمکران، ص 33.

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

گرفته شدن نام امام حسین علیه السلام از نام خداوند بزرگ

تاریخ : اول 3 1394

نظر

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شأن امام حسین علیه السلام فرموده است:
هنگامی که آدم آفریده شد، در سمت راست عرش، پنج شبح نور دید که در سجده و رکوع هستند. آدم پرسید: این پنج شبح که در صورت من هستند، کیانند؟ پاسخ آمد:
اینان پنج تن از فرزندان تو هستند که پنج نام برای آنها از نام های خود مشتق کرده ام و اگر برای ایشان نبود، بهشت و دوزخ و عرش و کرسی و آسمان و زمین و فرشتگان و آدمیان و جنیان را نمی آفریدم. پس من محمودم و این محمد است. من عالی هستم و این علی است. من فاطرم و این فاطمه است. من احسانم و این حسن است و من محسنم و این حسین است. به عزتم سوگند که هر کس ذره ای از کینه ایشان در دل داشته باشد، او را به آتش افکنم. ایشان برگزیدگان من هستند و به ایشان نجات می دهم و به ایشان هلاک می کنم.1

1. لطف الله صافى گلپایگانى، پرتویى از عظمت حسین علیه السلام، انتشارات حضرت معصومه علیهاالسلام، فروردین 1379، ج 1، ص61.

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

تولد امام حسین علیه السلام

تاریخ : اول 3 1394

نظر

ـ اشعه آفتاب وجود مبارک حسین علیه السلام، روز پنج شنبه سوم شعبان سال چهارم هجرت، از مشرق دامان فاطمه زهرا علیهاالسلام در خانه امیرالمؤمنین علی علیه السلام پرتوافکن شد.
ـ وجود مبارک حسین علیه السلام، شاخه ای از شجره طیبه بود که در حفظ اصل شریعت اثر عمیقی به جا گذاشت.
ـ پس از تولد، بی درنگ حسین علیه السلام را نزد پیامبر بردند. رسول خدا صلیالله علیه و آله کام کودک را با آب دهان خود برداشت. زبان در دهان او گذاشت و او را از شیره جان خود سیراب کرد و فرمود: «حسینٌ مِنّی و أنَا مِنحُسَین»، آن گونه که خواست حسین را پرورش داد و تربیت کرد تا بزرگ شد.

موضوعات مرتبط: امام حسین علیه السلام

« مطالب جدیدتر

مطالب قدیمی‌تر »

.:: This Template By : Theme-Designer.Com ::.