حجت الاسلام قرائتی از سرمایه های این انقلاب است که عمرش را در راه قرآن و نماز خرج کرده است. حجت الالسلام قرائتی مبلغی متفاوت از دین و آئین است و بدون شکستن سنت های تبلیغی و عرف های رایج منبری تاثیر گذارترین "درس های قرآنی" را ارائه کرده است. جالب اینکه مهمترین انتقاد رهبری از ایشان این بود که نتوانستند مثل خودشان تربیت کنند.

مسجد سازی نیز از مهمترین دلمشغولی های حجت الاسلام قرائتی بوده و هست. شاید همین اواخر بود که به خیرین مسجد ساز توصیه می کرد بجای ساخت مسجد های چند صد میلیونی در شهرهای بزرگ، چند مسجد ده میلیونی در مناطق محروم بسازند.

امروز نیز به برکت توجهات این پیر قرآن پژوه و مدرس صوم و صلاه و حضور خیرین مسجد ساز و گروه های جهادی مساجد متعددی در مناطق محروم بنا شده است. ساخت صدها مسجد تمام شده است و روبان ان نیز با سلام و صلوات پاره و خطبه مسجد نیز به پایش خوانده شده است و اما هنوز قابل بهره برداری نیست.

علت چیست؟ علت این است که بسیاری از این مساجد روحانی ندارد. مسجد بدون روحانی مثل عروس بی جهاز و قرمزه بی پیاز نیست که ناقص باشد. مسجد بی روحانی  روزه بی نماز و اذان بی تشهد است. نه اینکه ناقص بلکه قابل استفاده نیست. شاید به ضرس قاطع بتوان گفت که اغلب مساجد روستاها بدون روحانی است. آیا بهتر نبود حجت الاسلام قرائتی بخشی از توجهی که برای ساخت مسجد دارند را صرف تشویق مدیران محترم حوزه علمیه قم می کردند تا مبلغ به این مساجد اعزام کنند؟

بماند که غیبت روحانیت معزز را مبلغین مواجب بگیر وهابی در این مناطق پر می کنند. در این رابطه حرفها است که بماند.