«فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْکَ؛ به سوی تو گریخته ام».
ای مهربان! ای پناه دل های خسته، به سوی تو گریخته ام از نگاه های پر گناه
که قلب ها را از هرچه ایمان هست، خالی می کند و جان ها را از هر چه سپیدی
است، به سیاهی می کشاند. لطیفا! از آنچه مرا فریب می دهد و گمراه می کند،
در امانم دار، دستم را بگیر و برویم در بگشا که به سوی تو گریخته ام.
پیام متن:
1. خدا، بهترین پناهگاه مؤمنان است؛
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راهِ بی نهایت
در این شب سیاهم، گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت1
|
