یکی از اهداف خواندن نماز رسیدن به مرتبة خداشناسی است. اساساً اگر یک فردی بخواهد میزان تدیّن و خداشناسی خود را محک بزند و ببیند آیا در زمرة خداشناسان و موحّدان قرار دارد یا نه؟ به وسیله نماز خود را امتحان کند، ببیند دلبستگی و دلدادگی او به نماز چقدر است؟ آیا وقتی که نماز او در حال تمام شدن است خوشحال می‌شود که نماز تمام شد تا سراغ کارهای دیگرش ‌رود یا اینکه نه، افسوس می‌خورد از اینکه راز و نیاز من با خدا تمام شد و نمی‌دانم آیا بعد از این، موفق به این نیایش هستم یا نه؟ نماز بهترین وسیله است که انسان بتواند مراتب توحید را در خود ببیند، آن مراتبی که بزرگان برای توحید گفته‌اند؛ توحید ذاتی، توحید صفات، توحید اسماء، توحید افعالی، تمام اینها را انسان با نماز می‌تواند محک بزند و بررسی کند.

غایت نماز این است که انسان منقطع از همة امور دنیا شود و جمال مطلق حق را شهود کند، برای نماز یک سری امور سطحی و احکام ظاهری از قبیل وضو، ارکان و شرایط نماز، به عنوان نازل‌ترین شرایط مطرح است که انسان باید رعایت کند.

منبع: سایت آیت الله فاضل