آیه شریفه‌ «الا بذکر اللّه تطمئن القلوب» حکایت از آن دارد که با یاد خدا دل‏ها آرامش می‏گیرد. دل پایگاه نفس آدمی است و آنگاه که دل آرام گیرد، نفس انسان نیز اطمینان می‏یابد. پس برای داشتن دلی آرام و قلبی مطمئن باید به ذکر باری تعالی پرداخت. ذکر اکبر خدا نیز نماز است و قرآن می‏فرماید: »و لذکر اللّه اکبر«
نتیجه آن که چون گویندگان ذکر الهی که دل هایی آرام و نفوسی مطمئن دارند، گرد هم آیند و خانواده‏ای را شکل بخشند، آن خانواده از آرامش برخوردار است و در خانه آرام، صفا و صمیمیت موج می‏زند و مالامال از نور خداست.
در خانه ما رونق اگر نیست صفا هست
هر جا که صفا هست در آن نور خدا هست
نماز خواندن و انجام عبادت، برای نمازگزار آرامش روانی پدید می‏آورد و دل مؤمن را امنیت می‏بخشد، آن هایی که توفیق بیشتری در برگزاری نماز داشته‏اند، به آرامش بیشتری نیز دست یافته‏اند. یعنی آن‏ها که علاوه بر انجام فرایض مبادرت به خواندن نوافل نیز نموده‏اند، در بررسی‏های موردی آرامش بیشتری را گزارش کرده‏ اند و همین باعث شده تا دیگران را نیز به انجام نوافل توصیه کنند. سخن چنین کسانی این است که:
برخیز که عاشقان به شب راز کنند
گرد در و بام دوست پرواز کنند
هر در که بود فراز بر خود بندند
الا در دوست را که شب باز کنند
آنان حلاوت عبادت خالص در شب و رازگویی با خداوند عالمیان را دریافته‏اند، چرا که شب فرصتی مناسب‏تر برای عبادت بی ریاست. قرآن می‏فرماید: «انّ ناشئة اللّیل هی اشدّ وطأً و اقوم قیلا» پس فقط صاحبان خلوص و عاشقان عبادت خدا، شیرینی راز و نیاز با او را درمی‌یابند و می‏توان گفت:
شرح این واقعه را مرغ سحر داند و بس تو چه دانی که شب سوختگان چون گذرد.

حمله نیروهای عبدالله صالح به میدان "الحریه" شهر تعز منجر به کشته شدن سه زن و زخمی شدن ده ها نفر دیگر در هنگام برگزاری نماز جمعه شد.

هنگام اذان، چه دعاها و ذکرهایی برای گوینده و شنونده آن مستحب است؟

اذان از بزرگترین شعائر دین اسلام است. در روایتی امام علی(علیه السلام) از رسول خدا(صلی الله علیه و آله)راجع به تفسیر اذان پرسید؟ پیامبر در پاسخ فرمود: ای على! اذان حجتى است بر امت من و تفسیر آن این است که مۆذّن هنگامی که بگوید: «اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ» معنایش این است که خدایا! تو گواهى بر آنچه من می‌گویم که اى امّت احمد به تحقیق که وقت نماز رسید، پس آماده باشید و کار دنیا را رها نمایید و چون گوید: «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» معناى آن این است که  خدا و فرشتگان خدا و آنچه در آسمان‌ها و زمین است، آگاه هستند که من وقت نمازهای پنج‌گانه را به اطلاع شما رساندم پس خود را برای نماز آماده نمایید و چون گوید: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ»، معناى آن این است که خدا و ملائکه آگاه‌اند که من شما را از زمان انجام نماز آگاه کردم پس سرگرم امور دیگر نشوید که این برای شما بهتر است و زمانی که مۆذّن بگوید: «حَیَّ عَلَى الصَّلَاةِ» پس اذان چنین گوید:

چه زیبا می گوید: «دعا و نماز, زندگی مرا نجات داده است, من بدون آن مدت ها پیش دیوانه شده بودم. من در تجارب زندگی عمومی و خصوصی خود تلخ کامی های بسیار سختی داشته ام که مرا دستخوش ناامیدی می ساخت اگر توانسته ام بر این ناامیدی ها چیره شوم به خاطر دعا و نمازهایم بوده است. دعا و نماز را مانند حقیقت, بخشی از ندگی خود به شمار نمی آورم بلکه تنها به خاطر نیاز و احتیاج شدید روحی آنا را به کار می بسته ام, زیرا اغلب خود را در حال و وضعی می یافتم که احتمالا بدون نماز و دعا نمی توانستم شادمان باشم. هر چه زمان می گذشت اعتقاد من به خدا افزایش می یافت و نیاز من به دعا ونماز بیشتر می شد و صورتی مقاومت ناپذیر به خود می گرفت. بدون آن زندگی سرد و تهی بود. به همان اندازه که غذا برای بدن لازم استع دعا و نماز برای روح ضرورت دارد. در واقع آن قدر که دعا و نماز برای روح لازم است, غذا برای بدن ضرورت ندارد زیرا اغلب لازم است به خاطر سلامت بیشتر خودمان گرسنگی بدهیم و از غذاخوردن خودداری کنیم, اما در مورد دعا و نماز چنین اجتنابی نمی توان وجود اشته باشد.(1)

گاندی در جای دیگر می گوید: «من کوچکترین شکی ندارم که نماز و دعا, وسیله غیر قابل انکاری برای پاک کردن قلب از امیال نفسانی است ولی باید با منتهای تواضع آمیخته گردد.».(2)

منابع :

نمازهاى پنجگانه از مظاهر همبستگى مذهبى است . آنگاه که بانک توحید در فضاى شهرهاى اسلامى طنین مى افکند، گرویدگان به اسلام با شنیدن آهنگ آسمانى اذان در دل روز یا شب هنگام ، به سوى مراکز نیایش ‍ با آفریدگار هستى بخش مى شتابند، این شیفتگان ایمان به خدا، در هر نقطه از جهان و از افقهاى دور دست روى خود را به سوى نقطه اى واحد و کانونى مشترک ، یعنى کعبه که در قلب مکه جاى دارد مى گردانند

بعضی از افرادهستند که خودشون روخیلی مذهبی وپیرو خدا وقرآن میدونن بعدتا میبینن یه  بنده خدایی یه دین دیگه ای داره ونسبت به خداکافرهست  شروع میکنن به توهین ودشنام دادن به اعتقادات اون شخص  جالب اینجاست که فکرمیکنن باتوهین کردنشون چقدرازاسلام دفاع کردن وخدا وپغمبر رو شاد وخوشحال کردن درحالی که اصلا اینطور نیست وقرآن دراین باره میگه:

ولاتسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیرعلم

معبودانی را که کافران به جای خدا می پرستند دشنام ندهید که آنان هم از روی دشمنی ونادانی خدارا دشنام خواهند داد.

سوره ی انعام آیه ی 108

در قرآن و روایات، قطع رحم ـ که ممکن است در اثر قهر کردن باشد ـ بسیار مذمت شده و این افراد مورد لعنت خدا قرار مى گیرند: (فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُواْ فِى الاَْرْضِ وَتُقَطِّعُواْ أَرْحَامَکُمْ * أُوْلَـئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ...)[1]; اگر ]از این دستورها[ روى گردان شوید، جز این انتظار مى رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندى کنید، آنان کسانى هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوش هایشان را کر و چشم هایشان را کور کرده است.
    نماز و روزه افرادى که قطع صله رحم مى کنند باطل نیست و لازم نیست قضا کنند، ولى از آنان پذیرفته نمى شود و یا این که از ثواب آن کاسته مى شود; هم چنان که اگر کسى نماز را بدون توجه بخواند، نمازش باطل نیست و لازم نیست قضا کند، لکن آن نماز مورد پذیرش خداوند نیست.
    حضرت صادق(علیه السلام) درباره آثار صله رحم مى فرمایند: صله رحم، موجب زیاد شدن ثواب اعمال، برکت در مال، رفع گرفتارى ها، آسان کننده حساب قیامت و تأخیر در اجل است.[2]
[1]. محمّد، آیه22ـ23.
[2]. کلینى، اصول کافى، ج2، ص158.

چرا نماز مسافر شکسته است و روزه نمى تواند بگیرد؟

علت شکسته خواندن نماز و واجب نبودن روزه در حال مسافرت تصریح آیات قرآن است:
(وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِى الاَْرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُواْ مِنَ الصَّلَوةِ...)[1]; و هنگامى که سفر کنید، گناهى بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید.
در ادامه آیه آمده است: اگر از فتنه و خطر کافران بترسید، لیکن با توجه به روایات، فقها حکم عموم برداشت کرده اند.[2]
کسى که مسافر است باید نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط شکسته بخواند.[3] پس بر مسافرى که هشت شرط ذکر شده در توضیح المسائل را داشته باشد واجب است نماز را شکسته بخواند.
و درباره عدم وجوب روزه در سفر، قرآن کریم در سوره بقره آیه 185 مى فرماید: (وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَر فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّام أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ...); و آن کس که بیمار یا در سفر است، روزهاى دیگرى را به جاى آن، روزه بگیرد، خداوند را حتى شما را مى خواهد نه زحمت شما را.[4]
امام صادق(علیه السلام) از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل مى کند: افطار در سفر و نماز شکسته از هدایاى الهى است. کسى که توجه به آن نکند هدیه الهى را رد کرده است.
    مرحوم علامه طباطبائى روایتى نقل مى کند که خلاصه و مضمون آن این است: حکم شکسته خواندن نماز، تصدق و ارفاقى از سوى خداوند متعال به مسلمانان است و امّا این که واجب است نماز به صورت شکسته خوانده شود، براى این است که قبول تصدق خداوند منان واجب است.[52] طبق بیان فوق، شاید یکى از فلسفه هاى عدم وجوب روزه در سفر و شکسته بودن نماز همان مسئله تخفیف در تکلیف باشد.
[1]. نساء، آیه101.
[2]. براى مطالعه بیشتر ر.ک: تفسیر المیزان; مجمع البیان و تفسیر نمونه در ذیل آیه.
[3]. توضیح المسائل مراجع، ج1، ص708.
[4]. همان، وسائل الشیعه، ج5، ص540.
[5]. المیزان، ج5، ص68.

آیات عظام امام، بهجت، صافى و نورى: خیر، اگر جلوتر از مرد هم بایستد اشکال ندارد ؛ ولى بهتر است زن عقب‏تر از مرد بایستد.توضیح‏المسائل مراجع، م 886 و نورى، توضیح‏المسائل، م 9-887.
آیةاللَّه تبریزى: باید حداقل بین زن و مرد یک وجب فاصله باشد و با رعایت فاصله، اگر زن هم جلوتر بایستد، نمازش صحیح است.توضیح‏المسائل مراجع، م 886.
آیةاللَّه خامنه‏اى: بنا بر احتیاط واجب باید حداقل بین زن و مرد یک وجب فاصله باشد و با رعایت فاصله، اگر زن هم جلوتر بایستد، نمازش صحیح است. توضیح‏المسائل مراجع، م 886 و خامنه‏اى، اجوبة الاستفتاءات، س 374.
آیات عظام فاضل و مکارم: زن باید عقب‏تر از مرد بایستد ؛ وگرنه نماز او باطل است و فرقى بین محرم و نامحرم نیست.توضیح‏المسائل مراجع ، م 886.
آیةاللَّه سیستانى: بنابر احتیاط لازم، زن باید عقب‏تر از مرد بایستد و فرقى بین محرم و نامحرم نیست. توضیح‏المسائل مراجع، م 886.
آیةاللَّه وحید: باید بین مرد و زن در حال نماز، حداقل یک وجب فاصله باشد ؛ ولى اگر زن برابر مرد یا جلوتر - در کمتر از فاصله‏اى که ذکر شد بایستد و هر دو با هم وارد نماز شوند، باید نماز را دوباره بخوانند. وحید، توضیح‏المسائل، م 895 - 896. (رساله دانشجویی، سید مجتبی حسینی، کد: 128/500016)

تصمیم گرفتم به قم بروم و نماز جماعتم را به امامت آیت‌الله بهجت (ره) بخوانم، همین کار را هم کردم، به قم رفتم، دیدم بله همان نماز باشکوهی که در تلویزیون دیدم در قم اقامه می‌شود، نمازهای پشت آقا بسیار برایم شیرین و لذت بخش بود، برنامه‌ام را طوری تنظیم کردم که هر روز صبح بروم قم و نماز صبحم را به امامت آقای بهجت بخوانم و به تهران برگردم.

یکی از اعمالی که در ماه رجب سفارش فراوان بدان شده است اعتکاف در ایام البیض (سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه رجب) می باشد. البته اعتکاف تنها مخصوص این زمان نبوده و در دهۀ آخر ماه رمضان نیز توصیه شده است و در هر روز و ماهی می توان در مسجد معتکف شد.
اعتکاف فرصتی است برای تنها ماندن و فکر کردن. فرصتی است برای نو شدن و دوباره شروع کردن. زمانی است برای خواندن و خوانده شدن. فرصتی برای دوری از هیاهوی زندگی های امروزی و پناه بردن در آغوش پر مهر خداوندی. اما باید توجه داشت که این فرصت، به آسیب تبدیل نشود و به جای پیشرفت، حرکت رو به عقب را به همراه نداشته باشد.