ولاتصل على احد منهم مات ابدا و لاتقم على قبره انهم کفروا بالله و رسوله و ماتوا و هم فاسقون ؛
بر هیچ یک از آنها که بمیرد، نماز نخوان و بر کنار قبرش (براى دعا و طلب آمرزش ) نایست ؛ چرا که آنها به خدا و رسولش کافر شدند و در حالى که فاسق بودند از دنیا رفتند.
(سوره توبه ، آیه 84)

«خود سازی و نماز»

 ای مرغ عجب ستارگان چینة توست          در روز اَلَست عهد دیرینة توست

گر جام جهان نـمای می‌جوئی تو              درصندوقی نهاده درسینة توست

                                                (عطار)

خداوند در عالم ذَرّ در پیمان اَلَست به بندگان می‌فرماید «اَلَسْتُ بِرَبِّـکُم بندگان می‌گویند قالُوا بَلی شَهِدْ نا... (اعراف)» آیا من خالق شما نیستم؟ می‌گویند آری ما شهادت می‌دهیم که تو خالق ما و ما مخلوق تو هستیم یعنی بندگان پیمان بستند که بر این میثاق باقی بمانند و بندگی کنند و جز خالق یکتا را پرستش و نیایش نکنند و به درگاه او نماز بگزارند و عبودیت کنند و چه پیمان سختی است. که عارف همدانی جناب باباطاهر می‌فرماید؛

حاتم اصمّ از عابدان وارسته و مخلص بود. یکى از مسلمین بنام عصام بن یوسف نزد او آمد و از روى اعتراض به او گفت : تو چگونه نماز مى خوانى ؟

حاتم گفت : هنگامى که وقت نماز فرا مى رسد، برمى خیزم وضوى ظاهرى و وضوى باطنى مى گیرم .

عصام گفت : وضوى باطنى چگونه است ؟

حاتم گفت : در وضوى ظاهر، اعضاى وضو را با آب مى شویم ، اما در وضوى باطن آن اعضاء را با هفت خصلت مى شویم : 1) توبه ، 2) پشیمانى از گناهان سابق ، 3) ترک دلبستگى به دنیا، 4) ترک تعریف و ستایش مخلوقات ، 5) ترک ریاست مادى ، 6) ترک کینه ، 7) ترک حسادت .

سپس به مسجد مى روم و آماده نماز مى شوم ، در حالى که کعبه را پیش رو مى بینم و خود را در برابر خداى بزرگ یکپارچه محتاج مى نگرم . گویى در محضر خدا هستم ، بهشت را در طرف راست و دوزخ را در طرف چپ و عزرائیل را پشت سر خود مشاهده مى کنم و گویى پاهایم روى پل صراط قرار گرفته است و این نماز، آخرین نماز من است ؛ سپس نیّت مى کنم و تکبیر پاک مى گویم و حمد و سوره را با تفکّر و تاءمّل مى خوانم ؛ آنگاه رکوع را با تواضع و خشوع انجام مى دهم ، و سپس سجده را با تضرع و زارى بجا مى آورم و تشهّد را با امید مى خوانم و سلام نماز را با اخلاص ‍ مى گویم . مدّت سى سال است که نماز من این گونه است .

عصام به حاتم گفت : این گونه نماز خواندن را شخصى غیر از تو نمى تواند انجام دهد.

سپس گریه سختى کرد و از خدا خواست که چنین حالت عبادت را به او عنایت کند. (داستان دوستان ، ج 3، ص 210.)

صفیف کندى نقل مى کند که در دوران جاهلیّت (در آغاز بعثت ) براى خریدن لباس و عطر از براى خانواده ام به مکّه مسافرت کردم و با عبّاس ‍ بن عبدالمطلّب (عموى پیامبر صلّى اللّه علیه و آله ) که فروشنده کالاها و لوازم زندگى بود، ملاقات نمودم . در نزد او بودم و به خانه کعبه نگاه مى کردم ، در حالى که خورشید به وسط آسمان رسیده و ظهر بود و هوا بسیار گرم بود. ناگهان دیدم جوانى آمد و به آسمان نگاه کرد و سپس ‍ روبروى کعبه ایستاد (و مشغول نماز شد). چند لحظه بعد دیدم نوجوانى آمد و در طرف راست او ایستاد و سپس چند لحظه اى نگذشت که بانویى را دیدم آمد و پشت سر آن دو نفر به نماز ایستاد. دیدم آن جوان به رکوع و سپس به سجده رفت و آن نوجوان و زن نیز رکوع و سجده بجا آوردند. به عبّاس گفتم : موضوع بزرگ و عجیبى مى بینم .

گفت : آرى ، امر عظیمى است . آیا مى دانى این جوان و آن نوجوان و آن زن چه کسانى هستند؟

گفتم : خیر.

گفت : آن جوان محمّد بن عبداللّه (صلّى اللّه علیه و آله )، این نوجوان على (علیه السّلام )، و آن زن خدیجه (سلام اللّه علیها) است . پسر برادرم محمّد (صلّى اللّه علیه و آله ) مى گوید که خداوند خالق به این روش ‍ فرمان داده است . سوگند به خدا، در همه زمین جز این سه تن در این دین (اسلام ) نیافته ام . (تاریخ طبرى ، ج 2، ص 56.)

اشتیاق قلبم برای به تو رسیدن مرا به جنون رسانده...سجاده را باز میکنم بوی عطر سجاده ام فضا را پر

میکند...

انتظارم لبریز شده بی اختیار رو به خانه ی معشوقم می ایستم برای گفتن تکبیره الاحرام دست هایم را بالا

میبرم فکر میکنم دیگر در این دنیا نیستم و فقط وجود تو را حس میکنم... با خواندن حمد و توحید می خواهم تو را

ستایش کنم تویی که بالاتر از ادراک منی..

در رکوع قامتم در مقابل عظمتت خم میشود.. سجده میکنم به جبران تمام محبت های بی پایانت...

در قنوتم دست هایم را به سمتت دراز میکنم به سمت تویی که ستار العیوبی و ...

دعاهایم را در قنوتم یکی یکی می شمارم شاید زیاد باشد اما این را میدانم که تو آنقدر بزرگ هستی که به

دعاهایم دست رد نزنی....

در سلام نمازم رو به رویت می نشینم ولی خدای من به جای خداحافظی در اتمام نمازم باز هم به تو سلام

می کنم زیرا این پایان این حس زیبا نیست...

یه سوال ازت دارم مگه نمیخوای زندگیت قرانی باشه؟پس چرا با اون آدم نادان دهن به دهن میشی؟

نگاه کن قران گفته اذا خاطبهم الجاهلون قالوسلما

هنگامی که نادانان آنان را طرف خطاب قرار میدهند سخنان مسالمت آمیزمی گویند.

پس اگه میخوای اونی باشی که خدا ازت می خواد نگو چون اون بددهنی کرده منم باید جوابشو بدم والا پر رو میشه بایست روشو کم کنم قران گفته اون بد حرف زد تومسالمت آمیز جوابشوبده ...

دیگه ازاین واضح ترچطورخداباهات حرف بزنه آخه.....

سوره ی فرقان آیه ی 63

«مدّ» در لغت به معنای «کشش» و در اصطلاح «امتداد صوت (کشیدن صدا) در حروف مدّی بیش از مقدار طبیعی.»می باشد.

برای شرکت در دور بعدی ختم هفتگی قرآن که از خرداد ماه آغاز میگردد نام خود و تعداد جز قرآن مورد نظرتان را به شماره 500010001260164 پیامک نمایید.

فقط تا آخر اردیبهشت فرصت دارید

نماز شب: ویژگی عبادالرحمن

والذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما  ( فرقانُ۶۴ )

و آنان که شب را در برابر پروردگارشان در حالی

که سجده کننده و ایستاده اند به روز می آورند.

نماز شب: ویژگی عبادالرحمن

والذین یبیتون لربهم سجدا و قیاما  ( فرقانُ۶۴ )

و آنان که شب را در برابر پروردگارشان در حالی

که سجده کننده و ایستاده اند به روز می آورند.

حدود پانزده سال پیش ، مقاله اى از استاد محمّد على حومانى خواندم که خلاصه آن ، این بود:

هنگام ظهر بود که در یکى از خیابانهاى شهر لندن به پیرمردى برخوردم که جلوى در خانه خود ایستاده بود و براى نماز ظهر اذان مى گفت . من آنجا ایستادم تا اذانش به پایان رسید، سپس گفتم : السّلام علیکم .

پاسخ داد: و علیکم السّلام و رحمة اللّه و برکاته تا به آیه شریفه و اذا حیّتم بتحیّة ... (نساء /86.) عمل کرده باشد. سپس به من تعارف کرد و از من خواهش نمود که داخل خانه اش شوم . من داخل شدم ، دیدم او و همسرش به نماز ظهر مشغول شدند. پس از نماز ظهر، بر سر سفره نشستند و با اصرار زیاد مرا هم به خوردن غذا واداشتند. ملاحظه کردم که با گفتن بسم اللّه الرّحمن الرّحیم مشغول خوردن شدند و پس از صرف غذا گفتند الحمدللّه ربّ العالمین .

و یکى از اساتید دانشگاه لندن بود که بر اثر تحقیق و تتبّع و کنجکاوى هاى فراوان ، به آیین اسلام گرویده بود و امثال او در دنیاى غرب زیاد به چشم مى خورند. ( راه تکامل ، ج 1،ص 190.)