خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

خداوند متعال با حضرت موسی تکلم می‌کرد، موسی فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.

به گزارش فارس، اسلام برای رسیدن انسان‌ها به تعالی و برخورداری آنان از پیشرفت مادی و معنوی، اهمیت زیادی برای مسئله وقت در عبادات قائل شده است تا با رعایت آن، تمرین وقت‌شناسی کنند و در کارهای دیگر زندگی، نیز اولویت‌ها و نظم زمانی را مراعات کنند. مثلا صحت روزه را در گروی رعایت دقیق وقت آن قرار داده است به نحوی که پرسشگر باید روی ثانیه‌ها نیز حساب کند قرآن در مورد نماز می‌گوید: «إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا»؛ «همانا نماز، بر مؤمنان، فرضی محدود به وقت است».

واژه مسجد در قرآن

واژه مسجد، جمعا 28 بار در قرآن کریم ذکر شده که در 22 مورد به صورت مفرد (15) و در 6 مورد دیگر، به صورت جمع آمده است . (16)
در این آیات ، به اهمیت و جایگاه رفیع مسجد در اسلام ، پاره اى از احکام مسجد و مسجد الحرام و احکام خاص آن ، مسجد الاقصى و مسجد اصحاب کهف ، اشاراتى شده است .
البته ، آیه هاى دیگرى نیز در قرآن درباره مسجد و اهمیت آن آمده است که هر چند لفظ مسجد در آنها نیامده است ، ولى بنابر مفهوم این آیات و گفته تمامى مفسران ، مى توان در مورد مساجد، این آیات را نیز ذکر کرد.
از آنجا که در این کتاب بر آن نیستیم تا به تفسیر و تبیین تمامى این آیات بپردازیم ، تنها به ذکر آیاتى که بیانگر ابعاد گوناگون مسجد در جامعه اسلامى است ، بسنده مى کنیم .

نماز که نوعى عبادت و پرستش و ارتباط ویژه با آفریدگار جهان و انسان است در ادیان پیشین نیز وجود داشته تا آن جا که قرآن مجید یکى از وصایاى لقمان به فرزندش را نماز ذکر نموده است «یا بنى اقم الصلوه...» اما کیفیت آن در ادیان مختلف متفاوت بوده است و صورت کاملى از چگونگى دقیق آن در هر دینى در دست نیست و به نظر مى رسد متناسب با تکامل دین نماز نیز روند تکاملى داشته است و دین مبین اسلام همچنانکه در معارف و قوانین و مقررات اجتماعى کاملترین دین است در عبادات نیز جامع ترین و کامل ترین آنها را که متناسب با انسان رشد یافته عصر خاتمیت است تشریح فرمود.

موارد وجوب سجده سهو:

به طور کلی، سجده سهو برای زیادی و نقصان (کاستی)  غیر عمدى در نماز، واجب است؛

موارد وجوب سجده سهو به شرح زیر است:

1. آن که در بین نماز، سهواً حرف بزند؛

2. آن که یک سجده را فراموش کند؛

3. آن که در نماز چهار رکعتى بعد از سجده دوّم شک کند که چهار رکعت خوانده یا پنج رکعت؛

4. در جایى که نباید نماز را سلام دهد مثلًا در رکعت اول سهواً سلام بدهد؛

5. آن که تشهد را فراموش کند.